درحالیکه در اکثر کشورهای جهان از بیست و نهم دسمبر به مناسبت روز جهانی سینما تجلیل می گردد، اما سینما های افغانستان در حال مسدود شدن است.
نورآغا صدیقی رئیس سینمای پامیر روز دوشنبه به رادیو آزادی گفت، اگر وضعیت سینماها درکشور همین گونه ادامه یابد، ممکن دروازه های سینماها به روی تماشاچیان، بسته شود:
" نگران هستیم که اگر ازطرف مقامات مربوطه توجه به سینماها صورت نگیرد بخصوص سینمای پارک وخیرخانه که فعلاً به حالت بدی قراردارند شاید درآینده نزدیک مسدود شوند.
اگر همین وضعیت در سینماهای پامیر و آریانا ادامه یابد و توجه صورت نگیرد مانند دیگر سینما ها مسدود خواهد شد. "
آقای صدیقی گفت، که در حال حاظر سینماهای پارک و خیرخانه به علت نداشتن تماشاچی، روبه سقوط است.
در عین حال شماری از تماشاچیان در سینمای پامیر به رادیو آزادی گفتند که سینما یگانه محل تفریحگاه برای شان است، اما شماری زیادی از افراد در این محل سگرت و چرس دود می کنند که سبب آزار و عزیت دیگران می گردد.
برخی از آنان می گویندکه زمینه کار برای جوانان درکشور محیا نیست و تفریگاهی هم وجود ندارد و آنان مجبور می شونددکه برای سرگرمی به سینماها بروند.
نوید احمد و احد جاوید دو تن از این تماشاچیان:
" هر باری که به وظیفه میروم در برگشت یک بار حتماً به سینما میروم و از یک الی سه فلم تماشا میکنم و لزت می برم.
کاروبار نیست شرکتهای که برای جوانان یک مصروفیت بود و گزران فامیلش با آن میشد بسته شده است، اکنون بعد از هر ده روز یکبار به سینما می آیم تا با تماشای فلم خستگی خود را رفع کنم. "
هنر سینما در افغانستان برای بار اول در سال 1923 در زمان امان الله خان ترویج یافت.
در ابتدا فلم های سامت یا بی صدا در سینما ها به نمایش گذاشته می شد.
بعد از گذشت زمان، سی و هشت سینما در افغانستان ایجاد گردید که هفده آن در کابل و بیست و یک آن در سایر ولایات موقعیت داشتند.
گزارش ها می رساند که در آغاز دهه نود میلادی بخاطر جنگ های داخلی و روی کار آمدن رژیم طالبان هنر سینما در افغانستان با سقوط روبرو گردید.
در جریان جنگ های سه دهه گذشته شماری زیادی از این سینما ها تخریب و اکثر هنرمندان سینما به پاکستان و ایران مهاجر شدند.
بعد از گذشت بیشتر از یک دهه سینماهای افغانستان دوباره به فعالیت آغاز کرد، اما به علت مشکلات امنیتی و اقتصادی، مردم دیگر به سینما علاقه از خود نشان ندادند و با گذشت هر زمان اکثر سینماها دوباره درکشور مسدودشد.
در عین حال ممنون مقصودی یکی از سینما گران افغان در صحبت با رادیو آزادی انتقاد کرد که مسوولین هنر سینما در سیزده سال گذشته، توجه چندانی به رشد صنعت سینما نکرده اند:
" با تاسف فراوان باید بگویم که انتظاریکه از حکومت گذشته میرفت که باید برای سینماگران خدمتی حد اقل کند متئسفانه چنانچه لازم بود نشد، یک وجهه این است که دوستانیکه در راس کار های فرهنگی و کلتوری بودند آنها واقعاً نافهم بودند و دوم واقعاً نخواستند، این یک تراجیدی است که، این نصیب فرهنگی ها و افراد علاقمند کلتور شده است. "
آقای مقصودی گفت، که فعالیت های اخیر پوهنتون هنرهای زیبا امید جدید به او بخشیده و آرزو دارد که آنان بتوانند خواب های این ممثلین را به حقیقت مبدل سازند.
دراین حال شماری از تماشاچیان فلم های سینما انتقاد دارند که بعضاً فلم های غیر اخلاقی که با جامعه افغانی مطابقت ندارند، به نشر رسانیده می شود.
انان می گویندکه همین مساله هم یکی از دلایل عدم دلبستگی مردم به رفتن به سینما شده است.
دراین حال شیرداد مدیر عمومی تولید افغان فلم به رادیو آزادی گفت، تمامی فلم های که در پرده سینما به نمایش گذاشته می شوند توسط هیات این اداره بررسی می گردند و موضوعات غیر اخلاقی از آن دور ساخته می شود.
آقای شیرداد تایید می کند که سینماهای افغانستان با خطر سقوط روبرو اند:
" افغان فلم مسوولیت دارد که سینماهای افغانستان را تا حد و اندازه آن رشد بدهد اما متاسفانه سینماها مربوط به افغان فلم نیست مانند سینمای پامیر متعلق به وزارت مالیه و سینماهای پارک، خیرخانه و آریانا مربوط به شاروالی کابل است.
اگر همین سینماها مربوط به افغان فلم باشد، افغان فلم میتواند نسبت به وزارت مالیه و شاروالی کابل سینما را رشد بدهد. "
آقای دکویی عوامل دیگر سقوط سینما را درکشور واردات و فروش سی دی های غیر قانونی در بازارها و نمایش فلم های جدید در تلویزیون های خصوصی می داند.
به تازه گی شماری از سینماگران افغان با عبدالله عبدالله رئیس اجرایی حکومت افغانستان دیدار و ملاقات کرده است.
گفته می شودکه آقای عبدالله به سینماگران افغان تعهد سپرده که در راستا رشد صنعت فلم سازی و سینما در افغانستان، با آنان همکاری صورت خواهد گرفت.
تمیم اخگر
