گرانی بی‌پایان در افغانستان؛ برنامۀ جهانی غذا: هزینۀ زندگی همچنان بالا است

افغانستان - مردم به ویژه زنان از اقتصاد ضعیف شکایت دارند.

برنامه جهانی غذا دبلیو‌اف‌پی می‌گوید که با وجود کاهش اندک قیمت در بعضی از کالاها، هزینه‌ کلی زندگی در افغانستان همچنان بالا است و بیشتر اقلام ضروری هنوز هم نسبت به زمان پیش از بیماری COVID-19 و تغییرات سیاسی ۲۰۲۱ گران‌تر اند.

دبلیو‌اف‌پی روز جمعه ۱۰ ماه حوت با نشر گزارش گفته که عوامل کلیدی در عقب قیمت‌های بالا نوسانات ارز، اختلال در تجارت و کاهش فرصت‌های شغلی اند.

در گزارش آمده که مسدود ماندن گذرگاه تورخم مشکلات قابل‌توجهی را برای تاجران و مسافران دو طرف مرز ایجاد کرده و به دلیل بارش شدید برف، شاهراه سالنگ به تاریخ‌های ۲۵ و ۲۶ فبروری بسته بوده است.

در گزارش آمده که کاهش ساعات کار در هفته و نرخ دستمزد کار در مقایسه با دوره‌ی مشابه سال گذشته اندکی بالاتر است.

به‌اساس معلومات دو روز قبل خبرگزاری باختر تحت‌کنترل حکومت طالبان، بهای بوری ۵۰ کیلویی آرد قزاقی ۱۳۷۰ افغانی، یک بشکه‌ی روغن شانزده‌لیتره ۱۷۲۰ افغانی، یک بوری برنج ۲۵ کیلویی ۲۵۰۰ افغانی و به گفته‌ی برخی باشنده‌های کابل، بهای یک خروار چوب بلوط تا ۱۲۰۰۰ افغانی به فروش می‌رسد.

عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان را در پیوند به گزارش تازه‌ی دبلیو‌اف‌پی به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد.

شماری از کارگران روزمزد و مردم عام از نبود کار و بلند رفتن بهای مواد خوراکی به دلایل مختلف در مناطق‌شان سخن می‌گویند.

نرخ مواد اولیه که از کابل و هرات منتقل می‌شود، بسیار بلند است.

کریم، باشنده‌ی غور، می‌گوید مسدود ماندن راه‌های مواصلاتی با این ولایت سبب بلند رفتن بهای مواد خوراکه در این ولایت شده است: «مسیر غور به اثر برف‌باری اکثر وقت‌ها مسدود می‌شود. نرخ مواد اولیه که از کابل و هرات منتقل می‌شود، بسیار بلند است. روغن و مواد مایع تا رسیدن به این‌جا خراب می‌شود. مشکلات بسیار زیاد است. حتی راه بین ولسوالی‌ها مسدود است. کسی رفت‌وآمد کرده نمی‌تواند.»

بیشتر در این باره: مردم کابل: طالبان از گران‌فروشی در ماه رمضان جلوگیری کنند

خواجه، باشنده‌ ولایت لغمان، نیز از بیکاری شکایت دارد. او به رادیو آزادی گفت که روزمزدی برایش درست پیدا نمی‌شود: «روزمزدی می‌کنم. ۹ نفر عضو فامیل دارم که به نفقه‌شان حیران مانده‌ایم. مریضی را یک طرف بمان، گاهی کار پیدا می‌شود و گاهی نمی‌شود.»

شماری از کارشناسان امور اقتصادی می‌گویند که با اتخاذ راه‌حل‌های مناسب باید برای حل این مشکلات اقدام شود.

نازک‌میر یارمل، یکی از آگاهان بخش اقتصاد، به رادیو آزادی گفت: «راه‌حل این همه مشکلات، فعال شدن پروژه‌های ناتکمیل مؤسسات بین‌المللی در افغانستان، استخدام مردم به کار و جلب کمک‌ها، فعال شدن دوباره‌ی بانک‌های بین‌المللی در افغانستان است. این اقدامات می‌توانند در حل مشکلات فعلی کمک بهتر کنند.»

بیشتر در این باره: کمبود مواد غذایی در افغانستان؛ برنامه‌ جهانی غذا بر حمایت بشردوستانه از مردم این کشور تاکید کرد

این در حالی است که دفتر هماهنگی امور بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) اعلام کرده که در سال ۲۰۲۵، حدود ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان، یعنی تقریباً نیمی از جمعیت این کشور، به کمک‌های بشری نیاز خواهند داشت.