افغان‌های تازه برگشته و آسیب‌دیده‌ها از رویدادهای طبیعی اخیر در ولایت‌های مختلف افغانستان می‌گویند، در شرایط بسیار دشوار زیر خیمه‌ها بسر می‌برند و فرا رسیدن فصل خزان به نگرانی‌های آن‌ها افزوده است.
عزت‌خان، باشندۀ ولسوالی سرخ‌رود ننگرهار که دو ماه پیش به خاطر طوفان‌های شدید برادر و هفت برادرزادۀاش جان باخته‌اند، به رادیو آزادی گفت اعضای باقی ماندۀ خانواده‌اش نیز سرپناه ندارند:
"از زمانی که آن‌ها از بتی آمدند، اینجا سرپناه و خانه نداشتند، با مشکلات شدید مواجه‌اند. اگر به ساخت سرپناه برای‌شان توجه شود، بسیار خوب است، به‌خاطر که هشت عضو خانواده‌اش باقی مانده که در آن کودکان و دختران نیز شامل‌اند. زمستان در راه است، هوا سرد می‌شود، اینجا خانه‌های کرایی هم نیست و ما هم توان آن را نداریم."
از سوی دیگر، صبرالله محقق، باشندۀ ولسوالی برکی بغلان می‌گوید، در اوایل ماه ثور سال روان سیلاب‌های شدید خانه و همه وسایل خانه‌شان را نیز مانند هزاران خانوادۀ دیگر از بین برده است و اکنون از ناچاری زیر خیمه شب و روز خود را سپری می‌کنند.
مهاجران و آسیب‌دیدگان از حوادث طبیعی در ولایت‌های مختلف افغانستان با کمبود سرپناه روبرو هستند.
او به رادیو آزادی گفت کودکان اکثریت خانواده‌های آسیب‌دیدۀ از سیلاب‌ها در این خیمه‌ها شدیداً بیمار اند:
"خانه‌ها، زمین‌های زراعتی، باغ، وسایل خانه و همه چیز را از دست دادیم. شب سرد و روز گرم است. کودکان مردم به بیماری‌های مختلف از جمله، تب، گلو درد، سردرد، سینه‌بغل و سرخکان مبتلا شده‌اند. نگرانی همه این است که زمستان نسبت به تابستان بی‌رحم‌تر خواهد بود. اگر ماه همین‌گونه زیر خیمه بمانیم، ممکن کودکان ما به بیماری‌های بدتر مبتلا شوند. آن زمان همه زیر برف و باران خواهند ماند، به‌جای اینکه آن زمان ما را از زیر برف بکشند، بهتر است که حالا به مردم کمک کنند."
در بهار و تابستان امسال، به شمول ولایت‌های ننگرهار و بغلان، هزاران خانواده به دلیل سرازیر شدن سیلاب‌های ویرانگر و مرگبار از خانه‌های‌شان بی‌جا شدند و صدها تن نیز جان‌شان را از دست دادند و زخمی شدند.
بر علاوۀ باران‌ها و سیلاب‌های شدید، زلزله و سایر رویدادهای طبیعی دیگر در افغانستان، صدها هزار افغان اخیراً از کشورهای همسایه به کشورشان اخراج شده‌اند.
آنان هم می‌گویند که پس از بازگشت به کشور سرپناه ندارند و از سرد شدن هوا نگران‌اند.
بیشتر در این باره: سازمان ملل متحد برای نزدیک به ۶۰۰ خانواده سیلاب‌زده در چندین ولایت کمک فراهم کرده استپرویز، باشندۀ ولسوالی اچین ننگرهار و سرپرست خانوادۀ ۱۴ نفری به رادیو آزادی گفت:
"ما شش ماه پیش از پنجاب بازگشته‌ایم. اینجا در خیمه زندگی می‌کنیم. به‌خاطر خزان و زمستان آینده بسیار نگران هستیم. ما زیر تکه‌های خالی زندگی می‌کنیم، نه سرپناهی وجود دارد و نه هم چهاردیواری. از حکومت می‌خواهیم که حداقل ما را برای ساخت یک سرپناه کمک کند."
سخنگویان وزارت‌های دولت در امور رسیدگی به حوادث و امور مهاجرین و عودت‌کنندگان حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در مورد خواست سرپناه از سوی این افراد نیازمند، پاسخ ندادند.
این نگرانی‌ها و خواست‌ها در حالی مطرح می‌شوند که به‌تازگی، روز یک‌شنبه (۱۵ سپتمبر)، ادارۀ هواشناسی وزارت ترانسپورت و هوانوردی حکومت طالبان از باران‌ها و جاری شدن سیلاب‌های شدید، رعد و برق و طوفان‌ها در ۱۲ ولایت و سالنگ‌ها خبر داده است.
ریاست هواشناسی این وزارت در یک اعلامیه گفته که سطح باران‌ها در ولایت‌های بدخشان، تخار، نورستان، کنر، لغمان، کاپیسا، پنجشیر، بغلان، پروان، ننگرهار، پکتیا و خوست و سالنگ‌ها از ۱۵ الی ۲۵ میلی‌متر خواهد بود.
در آستانۀ فرا رسیدن فصل خزان، هنوز شماری زیادی از سیلاب زدگان در خیمه‌ها زندگی می‌کنند.
در ادامه، در برخی از ولایت‌های شرقی، جنوبی و مرکزی از وزش تندبادها نیز هشدار داده شده که سرعت آن در ساعت الی ۷۰ کیلومتر تخمین شده است.
گفتنی‌ست که سال روان، رویدادهای طبیعی و خشکسالی به مردم در ولایت‌های مختلف افغانستان به‌گونۀ بی‌پیشینه آسیب وارد کرده است.
این در حالی‌ست که اداره‌های مختلف ملل متحد در گزارش‌های‌شان ابراز نگرانی کرده‌اند که بنابر وقوع رویدادهای طبیعی و بازگشت مهاجران افغان، در کنار افزایش بحران بشری، نیاز مردم به سهولت‌های اولیه بشری و کمک‌ها چندین برابر افزایش یافته است.