دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد (اوچا) از بلند بودن سطح نیازمندی‌ها به کمک‌های بشردوستانه و کمبود بودجه برای ارائۀ این گونه کمک‌ها در افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
اوچا روز شنبه، پانزدهم جون در گزارش تازهٔ خود زیر عنوان «خلای بحرانی بودجه در افغانستان» گفته است که تا اواسط جون سال ۲۰۲۴ برای طرح نیازمندی‌های بشری و پاسخ‌گویی (HNRP) تنها حدود ۲۰ درصد بودجهٔ درخواستی را که ۶۱۵.۷ میلیون دالر امریکایی می‌شود، به دست آورده است.
در حال حاضر طرح پاسخ‌گویی به نیازمندی‌های بشردوستانه با کمبود ۲.۴۵ میلیارد دالر بودجه روبه‌رو است.
اوچا گفته است، این کمبود در حالی است که نیازمندی‌های بشردوستانه در افغانستان به علت سطح بلند عدم مصونیت غذایی و سوء تغذیه، بی‌جا شدن طولانی مدت، آلوده‌گی گستردۀ ناشی از مواد منفجره، آفت‌های طبیعی پی‌هم، گسترش بیماری‌های ساری و تغییرات اقلیمی بسیار شدید است.
اوچا: محدودیت‌های طالبان و نیز خشک‌سالی و سیلاب نیز سطح نیازمندی‌ها را افزایش داده است
اوچا معتقد است که سطح نیازمندی‌های مردم افغانستان به دلیل محدودیت‌هایی که طالبان وضع کرده‌اند، افزایش یافته است.
در گزارش اوچا همچنان به ناآرامی‌های سیاسی و وضع سیاست‌های محدودکننده از سوی حکومت طالبان بر حقوق زنان و دختران پس از آگست ۲۰۲۱ به عنوان دلایل افزایش نیازمندی‌های بشردوستانه اشاره شده است که مانع دسترسی آنها به کمک‌ها و خدمات و مشارکت آنها در زندگی عمومی می‌شود.
گزارش می‌افزاید، خشک‌سالی‌های پی‌هم و باران‌های بهاری سبب جاری شدن سیلاب‌ها شده است که در نتیجهٔ آن ۱۲۰ هزار نفر متاثر شده و زمین‌های زراعتی و مالداری مردم به گونهٔ گسترده آسیب دیده است.
نگرانی نهاد‌های کمک‌رسان درحالی است که برخی از سیلاب‌زده‌گان و افراد نادار می‌گویند، با گذشت هر روز نیازشان به کمک‌های بشردوستانه بیشتر می‌شود.
مردم در افغانستان: اقتصاد ما ضعیف است
افغانستان یکی از سه کشور دنیا است که مردم آن در فقر شدید به سر می‌برند.
محی‌الدین، یک تن از سیلاب‌زگان در ولایت بغلان به رادیو آزادی گفت:
"مردم بغلان را بسیار متضرر ساخته‌است، محصولات زراعتی مردم از بین رفته، مشکلات اقتصادی‌شان زیاد شده، هیچ کمکی با ما نشده، خواست ما از حکومت برحال و نهاد‌های کمک‌رسان این است که در بخش مشکلات اقتصادی مردم گام‌های مهم بردارند."
ماریا، باشندهٔ کابل که سرپرست خانوادهٔ خود است، می‌گوید، تمام زندگیش به کمک‌های بشردوستانه وابسته است، زیرا پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان کارش را از دست داده است.
"هیچ چیز ندارم در خانه نه برای خوردن و نه هم پوشیدن، شوهرم معتاد بود هرچیزی که داشتم فروختم، هیچ کسی را ندارم که کار کند، بسیار روز‌های بد را سپری می‌کنم کودکانم خورد هستند، پسرم ۷ ساله است کار کرده نمی‌تواند."
مرتبط:
برخی از سیلاب‌زده‌گان غور: نی به ما کمک شده و نی هم حقوق تقاعد ما پرداخت می‌شود
برنامۀ جهانی غذا: «بیش از یک‌چهارم جمعیت افغانستان نیازمند کمک‌های غذایی استند»
پیش از این هم برخی از سازمان‌های بین‌المللی با ابراز نگرانی از سیلاب‌های و اخراج مهاجران افغان از کشورهای همسایه گفته بودند که این رویدادها نیازمندی‌ها به کمک‌های بشردوستانه را در افغانستان افزایش داده است.
اوچا پیش از این گفته بود که در سال روان میلادی ۲۳،۷ میلیون نفر در افغانستان به کمک بشردوستانه نیاز دارند.