برخی باشندگان بامیان با نگرانی از مصاب شدن کودکان‌شان به بیماری آبلۀ مرغان "چیکن پکس" خواهان اقدامات جدی برای جلوگیری از گسترش این بیماری هستند.
آبلۀ مرغان در افغانستان به آب چیچک هم معروف است.
ربابه، باشندۀ منطقۀ سنگ چسپان ولایت بامیان که یک کورس خانگی را برای آموزش دختران در بامیان ایجاد کرده است، می‌گوید، چند روز قبل شماری از دانش‌آموزانش به این بیماری مبتلا شده بودند:
"من یک کورس خانگی داشتم که بیست شاگرد بود، دوازده روز پیش از جمع کودکان پنج تن‌شان را بیماری آبلۀ مرغان گرفته بود، باز من به تیم صحت عامه به تماس شدم و آمدن بررسی خود را انجام دادند."
چمن علی، باشندۀ منطقۀ زرگران مرکز ولایت بامیان نیز می‌گوید، دو فرزند خردسالش که یکی‌اش ۷ ساله و دیگرش ۱۲ است، به این بیماری مبتلا شده اند:
"این‌ها را یک رقم دانه نزدشان پیدا شده بود، تب داشتند و دانه‌ها بسیار آب‌دار بوده و خارش زیاد داشت، اینجا تیم صحی آمدند دوا دادند، همسایه‌های ما هم به این بیماری مبتلا شده بودند."
مسئولان ریاست صحت عامۀ حکومت طالبان در ولایت بامیان نیز شیوع بیماری آبلۀ مرغان و کله چَرَک را در این ولایت تایید می‌کنند.
داکتر جعفر ذکی، رئیس این اداره به رادیو آزادی گفت که چندین بار خواهان تامین واکسین این بیماری‌ها شدند، اما تا به حال هیچ اقدامی صورت نگرفته است:
"در تمام دنیا حتی در پاکستان و ایران واکسین آبلۀ مرغان و کله چرک را تجویز می‌کنند، اما صرف در افغانستان که تا حال واکسین این دو بیماری نیامده است، ما چندین بار به سازمان صحی جهان، یونیسف و وزارت صحت عامه مکتوب ارسال کردیم که واکسین این بیماری‌ها به افغانستان وارد شود، اما متاسفانه تا حال اقدام صورت نگرفته است."
او گفت در دو ماه نخست سال ۲۰۲۴ به تعداد ۲۷ مورد بیماری آبلۀ مرغان و کله چرک را ثبت کرده اند.
صبور فرزان سیغانی، سخنگوی والی حکومت طالبان در بامیان نیز به رادیو آزادی گفت، به اساس بررسی و تشخیص داکتران در بامیان، از میان این ۲۷ مورد ۱۹ مورد آبلۀ مرغان تشخیص شده است که از سوی تیم‌های صحی به مشکلات این بیماران رسیدگی صورت گرفته است.
داکتر فریدالله عمری، ترینر متخصص در شفاخانۀ انتانی کابل می‌گوید، آبلۀ مرغان یک بیماری ساری بوده که همه افراد به ویژه کودکان را مصاب می‌کند و به دلیل ساری بودنش بیشتر در محلات پر ازدحام گسترش خواهد یافت.
آقای عمری در مورد چگونگی پیدایش، انتقال و خطرات آن به رادیو آزادی گفت:
"بیماری آبلۀ مرغان یک بیماری ساری ویروسی بوده که از طریق قطرات هوایی افراد مصاب در محیط که صرفه می‌کند یا حدسه می‌زند و وقتی فرد سالم در آن سطح دست می‌زند مصاب می‌شود و سوم این که انتقال این بیماری از طریق مادر حامله که مصاب به این بیماری است به کودکش انتقال شده می‌تواند."
این داکتر می‌گوید، کسانی که مصاب به آبلۀ مرغان می‌شوند و به صحت خود توجه نمی‌کنند، ممکن با اختلالات خطرناکی دچار شوند.
بر اساس اطلاعات سازمان جهانی صحت هم، آبلۀ مرغان عمدتاً یک اختلال خفیف در دوران کودکی و در بزرگسالان شدیدتر است.
این سازمان می‌گوید، این ویروس ممکن است که کشنده باشد، به ویژه در نوزادان و در افرادی که دچار نقص ایمنی هستند.
سازمان جهانی صحت می‌افزاید، آبلۀ مرغان روی پوست سر و صورت شروع می‌شود و در ابتدا با تب و ضعف همراه است و به تدریج به تنه و اندام‌ها گسترش می‌یابد.
