روزا اوتونبایوا نماینده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد ( یوناما ) می‌گوید که محدودیت‌های طالبان بالای زنان افغان به یک بخش جدا ناپذیر سیستم حکومتداری طالبان مبدل شده است.
اوتونبایوا روز چهارشنبه در کنفرانس بین‌المللی سازمان همکاری اسلامی تحت نام «زنان در اسلام» که در شهر جده عربستان سعودی برگزار شده بود از وضعیت حقوق زنان و دختران افغان در افغانستان ابراز نگرانی کرد:
"حقیقت تلخ این است که مقامات حقوق نصف از جمعیت افغانستان که آن‌ها را زنان و دختران تشکیل می‌دهد، زیر پا میکنند."
دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان یا یوناما نیز روز چهارشنبه در صفحه ایکس (تویتر سابق) خود نگاشته که این نشست فرصتی خوبی بوده تا وضعیت زنان افغانستان که به گفته یوناما از سوی مقام‌های این کشور با محدودیت‌های سختی مواجه است، در اجندا قرار بگیرد.
طالبان به طور گسترده متهم به نقض حقوق بشر به ویژه حقوق زنان در افغانستان اند
یوناما همچنین افزوده که پیام سازمان همکاری اسلامی، کشور های عضو آن و جهان اسلام باید در افغانستان شنیده شود و آن این‌که زنان در سطح ملی در هر پیشرفت و تغییر سهیم باشند.
اما شماری از نان و دختران افغان در صحبت با رادیو آزادی می‌گویند که محدودیت طالبان بالای آن‌ها یک مانع بزرگ در برابر رشد و پیشرفت آن‌ها و کشور است.
زینت مومند باشنده شهر کابل که از ادامه آموزش محروم مانده می‌گوید که بعد از وضع محدودیت طالبان بالای آن‌ها جلو پیشرفت وی گرفته شده است:
"اگر در این سه سال ما درس می‌خواندیم و ما این حق را می‌داشتیم که تحصیل کنیم و زحمت بکشیم، حالی به مقام دست می‌یافتیم که به آن امید داشتیم و مصدر خدمت به مردم و کشور خود می‌شدیم، اما بدبختانه که حالی از این حقوق محروم هستیم و نمی‌توانیم که درس بخوانیم و به آرزو های خود برسیم."
یوناما همچنین گفته است که خانم اتونبایوا با مقامات کشور های عربستان سعودی، کویت، اندونیزیا، پاکستان و بانک انکشاف آسیایی دیدده و در مورد حضور معنی‌دار و حمایت از زنان تأکید ورزیده است.
شکریه بارکزی سفیر پیشین افغانستان در ناروی
شکریه بارکزی سفیر پیشین افغانستان در ناروی و فعال حقوق زن در صحبت با رادیو آزادی می‌گوید که ممکن این‌گونه نشست‌ها مؤثر باشد، اما نتیجه مثبت در قبال نخواهد داشت:
"متأسفانه افغان‌ها و زنان از حقوق اسلامی خود محروم شدند و کشور های اسلامی از آن‌ها حمایت نمی‌کند، در کنار آن از حقوق بشری و سیاسی خود نیز محروم مانده اند و سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی نیز به آن توجه نمی‌کند. چیزی‌که در افغانستان جریان دارد نه اسلام است و نه هم فرهنگ و عنعنات افغانستان بل این همه سیاست است."
اوگی امیل فعال دیگر حقوق زنان افغان اما می‌گوید که به اقدام عملی نیاز جدی است: "این‌گونه صدا بلند کردن بخاطر حقوق بنیادی زنان و دختران افغان بدون تأثیر نخواهد بود، در افغانستان یک حکومت اسلامی حاکم است و این‌ها می‌دانند حقوقی‌که برای زنان در اسلام داده شده‌است اکنون تمام آن حقوق را سلب کرده اند و آن‌ها به گوشه رانده شده‌اند و با آن‌ها یک ظلم کلان و جنایت بزرگ صورت گرفته است و آن‌ها به این مسئله هیچ‌گونه توجیه ندارند."
طالبان بعد از به قدرت رسیدن درهای مکاتب بالاتر از صنوف ششم را بستند و در دسمبر سال گذشته رفتن دانشجویان دختر به پوهنتون‌ها را نیز ممنوع کردند.
طالبان مانع کار زنان در مؤسسات داخلی و بین‌المللی شده است و با وجود درخواست مکرر سازمان‌های بین‌المللی طالبان تا هنوز هم ازین تصامیم خود عقب‌نشینی نکرده‌اند.