برنامۀ جهانی غذا می‌گوید، ۴۰ میلیون تن در ۵۱ کشور جهان در حال حاضر با سطوح مختلف گرسنگی اضطراری روبه‌رو اند که از این میان ۱۵ میلیون تن آنان در افغانستان بسر می‌برند.
"دبلیو، اف، پی" روز دوشنبه با نشر گزارشی گفته، یافته‌های جدید نشان می‌دهد که کاهش کمک‌های این برنامه تهدیدی برای سوق دادن افراد از ناامنی شدید غذایی به سطوح اضطراری ناامنی غذایی است.
در همین حال وحیدالله امانی، سخنگوی برنامۀ جهانی غذا برای افغانستان می‌گوید، بنابر کمبود بودجه این برنامه قادر است از میان بیش از ۱۵ میلیون نیازمند شدید تنها به سه میلیون نفر ماهانه در این کشور کمک غذایی برساند و برای یک سال آینده به یک میلیارد دالر بودجه نیاز دارد.
آقای امانی به رادیو آزادی گفت، ۱.۴ میلیون مادر و کودک پس از این نمی‌توانند برای جلوگیری از مبتلا شدن به سوءتغذیه از طریق این برنامه غذا بدست بیاورند:
"در حال حاضر بیش از پانزده میلیون نفر در افغانستان به عدم مصونیت غذایی شدید مواجه هستند و نیاز به کمک‌های بشری مواد غذایی دارند، اما بنابر کمبود شدید بودجه "دبلیو، اف، پی" تنها می‌تواند ماهانه برای سه میلیون نفر کمک برساند."
Your browser doesn’t support HTML5
حمیده: اگر چیزی داشتیم می‌خوریم اگر نداشتیم صبر خدا می‌کنیم
یک روز پیش از این دفتر هماهنگ کننده امور بشردوستانه ملل متحد (اوچا) هشدار داد که اگر مشکل کمبود شدید بودجه حل نشود، میزان کمک‌های حیاتی خود به مردم افغانستان را کاهش می‌دهد.
اوچا گفته که شرکای بشری آنها از ماه جنوری تا جولای امسال به ۲۲.۶ میلیون نفر در افغانستان مواد غذایی و زراعتی کمک کرده اند.
بر اساس معلومات قبلی این اداره، در حال حاضر ۲۹.۲ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
این در حالی است که افغانستان در آستانۀ فرا رسیدن فصل زمستان قرار دارد و شمار زیادی از مردم به ویژه زنان و کودکان به کمک‌های بشردوستانه از جمله مواد غذایی نیاز شدید دارند.
شماری از نیازمندان در افغانستان می‌گویند، گرسنگی‌یی را که در حال حاضر تجربه می‌کنند، بی‌پیشینه بوده و نیاز فوری به کمک‌های بشردوستانه دارند.
دو تن از بانوانی که در شهر کابل زندگی می‌کنند و نخواستند نام‌شان در گزارش گرفته شود، در مورد به رادیو آزادی گفتند:
"امروز صبح بچه‌ام بی‌اندازه پشت بوره گریان کرد، برایش چای تلخ دادم، روزگارم آن قدر خراب است که می‌خواهم یکجای بروم اولادهای خود را رها کنم یا خودکشی کنم، آن قدر مشکلات است که حد و اندازه ندارد، بیشتر گفته نمی‌توانم گلویم پر می‌شود، به خوردن خود دیگر یک لقمه نان نداریم، زیاد وضعیت ما خراب است."
"کارهای شاقه را شروع کردم، از جمله کالاشویی و مراقبت از مریضان همه را انجام دادم، نهادهای کمک کننده در افغانستان که می‌گویند کمک کرده اند، اصلاً به ما کمکی نشده است."
برنامهٔ جهانی غذا (دبلیو، اف، پی) به روز شنبه گزارش داد که میلیون‌ها تن در افغانستان و سودان با سطح بلند عدم دسترسی به مواد غذایی روبه‌رو اند و افغانستان از جمله ده کشور روبه‌رو با بحران غذایی است که بیش از ۶ میلیون نفوس آن یک گام با قحطی فاصله دارند.