عفو بین‌الملل: آزار و اذیت جنسیتی از سوی طالبان به مثابه جنایت علیه بشریت است

سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به دستور منع فعالیت آرایشگاه‌های زنانه از سوی حکومت طالبان، آزار و اذیت جنسیتی را جنایت علیه بشریت خوانده و تأکید کرده که به آن در افغانستان پایان داده شود.

این سازمان با نشر ویدیویی از یک آرایشگاه خالی زنانه در توییترش به روز چهارشنبه این محدودیت را بخشی از کمپاین آزار جنسیتی به هدف محو زنان و دختران تقریباً در تمامی عرصه‌های زندگی‌شان خوانده است.

از سوی هم رینا امیری نماینده ویژه ایالات متحده امریکا در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان در توییتی گفته ممنوعیت طالبان بر آرایشگاه‌ها حذف مکان مهم دیگری است برای کار زنانی که برای تامین معیشت خانواده‌های خود تلاش می کنند.

به‌گفته وی این ممنوعیت یکی از معدود پناهگاه‌های زنان در خارج از خانه را از بین می‌برد و کشور را بیشتر به یک مکان بی‌رحم و شدیداً منزوی شده در جهان مبدل می‌سازد.

وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان به روز پنجشنبه با فرستادن ویدیویی به رسانه‌ها دستور مسدود شدن آرایشگاه‌های زنانه را رسماً تأیید کرد.

محمد صادق عاکف مهاجر سخنگوی این وزارت در این ویدیو به مبلغ گزافی‌که آرایشگاه‌ها از آماده ساختن عروس در محفل ازدواج می‌گرفتند اشاره کرده و برخی موارد دیگری در آرایشگاه‌ها را خلاف شریعت خوانده است.

او می‌گوید: "در این حالت بد اقتصادی بر خانه داماد بسیار یک بار سنگین بود که پول گزاف ازش می‌گرفتند، دوم این‌که از نگاه شریعت جایز نیست که موهای یک شخص به شخص دیگر به هدف زینت افزوده شود که در آن‌جا [آرایشگاه] این کار صورت می‌گرفت و سوم این‌که ابروهای زنان در آن‌جا چیده می‌شد که مخالفت آشکار با شریعت است."

بر اساس مکتوب صادر شده از جانب وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان که پیش از این در رسانه‌های اجتماعی نشر شده، آرایشگاه‌های زنانه در افغانستان پس از سوم ماه اسد اجازه فعالیت ندارند.

یک منبع از اتاق پیشه‌وران و دکانداران افغانستان به رادیو آزادی گفته که در حال حاضر ۱۲ هزار آرایشگاه‌ زنانه در افغانستان فعالیت دارند که حدود پنجاه هزار آرایشگر زن در این آرایشگاه‌ها کار می‌کنند.

یکی از آریشگاه های زنانه در شهر مزارشریف مرکز ولایت بلخ

در این حال شماری از آرایش‌گران زن در افغانستان خواهان لغو فوری دستور ممنوعیت فعالیت آرایشگاه‌ها شده و گفته اند که به وضعیت اقتصادی آنان توجه شود.

هدیه یکی از آنان به رادیو آزادی گفت: "مثل من هزاران خانم دیگر نان‌آور خانواده‌های‌شان هستند، دست یک نفر را از کار بگیرید، از نان و روزی‌اش کوتاه بسازید یک فامیل را گرسنه بمانید، آیا این عدالت است؟ خواست ما همین است که هر چه زودتر و عاجل این دستور‌شان لغو شود."

همچنان شکریه سلطانی صاحب یکی دیگر از سالون‌های زیبایی در کابل که سرپرستی خانواده‌اش را به عهده دارد می‌گوید هیچ بدیل دیگر برای تأمین مصارفش ندارد.

شکریه سلطانی می‌افزاید: "اگر این‌ها دکان‌های آرایشگاه را بسته بکنند من مصارف سه دختر جوان و یک پسر کوچک‌ام را، فیس مکتب پسرم را، کرایه و مصارف خانه‌ام را چگونه پوره بکنم؟ من مرد هم ندارم و پسر کلان هم ندارم که کار کند و مصارف‌ام را بپردازد."

"باید در خانه بنشینم و منتظر معجزه باشم"، تاثیر بسته شدن آرایشگاه ها بر زنده گی هزاران آرایشگر

مسئله منع فعالیت آرایشگاه‌های زنانه در افغانستان، در چند روز گذشته واکنش‌های از سوی افراد و نهاد‌های مختلف از جمله سازمان ملل متحد را در پی داشت.

حکومت طالبان به این خواست و سایر خواسته‌های مشابه چنین نهاد‌ها توجه نکرده و تا کنون فرمان‌های محدود کننده حقوق زنان را لغو نکرده اند.

حکومت طالبان همواره تأکید کرده این موضوعات داخلی افغانستان است.