سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به بسته شدن رادیوی «صدای بانوان » در بدخشان گفته است: "این یک ظلم سیستماتیک بر زنان و دختران توسط طالبان است."
این سازمان در حساب توییتر خود نوشته است که طالبان باید به دلیل سرپیچی از حقوق بشر و نقض حقوق زنان و دختران حسابده باشند.
عفو بین‌الملل تأکید می‌کند که حقوق زنان، حقوق بشر است.
حکومت طالبان چند روز پیش، رادیوی «صدای بانوان» را به جرم پخش موسیقی در ماه رمضان تعطیل کرد.
هرچند مسئولان این رادیو به طالبان گفته اند که این موسیقی اشتباها پخش شده است، اما معزالدین احمدی، رئیس اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان در ولایت بدخشان، جمعۀ گذشته پس از این اقدام به رادیو آزادی گفت که این رادیو به گونۀ مداوم بر خلاف سیاست طالبان نشرات داشت.
یکی از مدیران این رادیو که به دلایل مسائل امنیتی نخواست نامش در این گزارش منتشر شود، در پیامی کتبی به رادیو آزادی نوشت که رادیو صدای بانوان همچنان تعطیل است.
طالبان از زمان حاکمیت دوباره در افغانستان محدودیت های فراوانی بر رسانه ها وضع کرده اند که بیشترین آسیب متوجه زنان و دختران کارمند رسانه ها بوده است
هنوز مشخص نیست که این رادیو تا چه زمانی بسته خواهد ماند، اما مسئولان آن ابراز امیدواری کردند که طالبان به آن اجازۀ فعالیت مجدد دهند.
سعی کردیم بار دیگر از آقای احمدی در این مورد بپرسیم، اما او تا زمان نشر این گزارش پاسخی نداد.
سازمان عفو بین‌الملل: حقوق زنان، حقوق بشر است
رادیو صدای بانوان در ولایت بدخشان، ده سال پیش کار خود را آغاز کرد که هشت کارمند دارد که از این جمله شش کارمند آن زن هستند.
طالبان پس از حاکمیت دوباره بر افغانستان، یک سری محدودیت‌ها را بر رسانه‌های افغانستان اعمال کردند که به دلیل آن بسیاری از رسانه‌ها فعالیت خود را متوقف کردند و بسیاری از خبرنگاران شغل خود را از دست دادند.
هر چند نهادهای مختلف داخلی و خارجی و فعالان حقوق بشر رفتار طالبان با زنان به ویژه ممنوعیت کار و تحصیل زنان را نقض حقوق بشر می‌دانند و از حکومت طالبان خواستند از ادامه نقض حقوق بشر خوداری کنند. اما به گفتۀ فعالان حقوق زنان افغانستان، جامعۀ جهانی باید فشار بیشتری بر طالبان وارد کند.
فعالان جامعه مدنی به ویژه زنان با برگزاری راه پیمایی ها همواره تلاش کرده اند تا صدای خود را در برابر طالبان بلند کنند٬ اما طالبان به این اعتراضات و خواسته ها پاسخ مثبت نداده اند
سحر ساحل، فعال مدنی به رادیو آزادی گفت، اگر جامعۀ جهانی به گونۀ واقعی از زنان افغان حمایت کند، مشکل حل خواهد شد.
"جامعۀ جهانی به دلیل عملی نشدن آنچه در دوحه وعده داده بودند، باید فشار را بر طالبان افزایش دهد، اما من نمی‌فهمم چرا دنیا فقط به ما نگاه می‌کند و هیچ اقدام عملی دیگری انجام نمی‌دهد و فقط می بینند که چی اتفاق می‌افتد."
بسته شدن دروازه‌های مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم و پوهنتون‌ها به روی زنان و دختران و ممنوعیت کار زنان در اداره‌های دولتی و غیردولتی به استثنای چند ادارۀ محدود، از جمله محدودیت‌های مهمی اند که طالبان بر زنان وضع کردند.