مریم باشندهٔ ننگرهار که در زمان حکومت جمهوری گذشته در بخشهای مختلف دو لسانس گرفته، میگوید، محدودیتهای طالبان بر زنان سبب شده که به خیاطی روی آورد.
او که در برنامهٔ آموزشی چهارماههٔ خیاطی نهاد خیریه گلبهار اشتراک کرده، به رادیو آزادی گفت، در پایان این برنامه برایش ماشین خیاطی و یک اندازه پارچه (رخت) داده شده است:
"یگانه خواست ملت همین است که به روی دختران دروازههای آموزش و به روی زنان دروازههای کار را باز کنند، من دو لسانس دارم، اما به خاطر محدودیت بر کار زنان اینجا آمدیم در این برنامهٔ خیاطی سهم گرفتم."
یکی دیکر از اشتراک کنندگان این برنامه که دانشآموز صنف ۱۱ مکتب بود، میگوید، در زندگی آرزوهای زیادی داشت، اما محدودیت بر آموزش دختران بالاتر از صنف ششم از سوی طالبان، همهٔ آرزوهایش را از بین برده است.
او که نخواست نامش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت:
"ما به طور روزانه دو جوره لباس میدوزیم، روزانه برای ما پول هم میدادند، اکنون ما این کسب را آموختیم، در آینده میتوانیم مشکلات خانوادهٔ خود را توسط آن حل کنیم."
این دختران و زنان از حکومت طالبان خواستند، دروازههای آموزش و کار را به روی زنان و دختران باز کنند.
طالبان پس از حاکمیت دوبارهشان در افغانستان دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب محروم کردند و پس از آن در ماه دسامبر سال گذشتهٔ میلادی دختران و زنان را از رفتن به پوهنتونها و کار در ادارههای غیردولتی منع کردند.
در برنامهٔ آموزش خیاطی نهاد خیریهٔ گلبهار ۱۵۰ دختر و زن اشتراک کرده بودند که مراسم اختمامیهٔ آن به روز دوشنبه برگزار شد.
عبدالرازق همدرد، سخنگوی این نهاد به رادیو آزادی گفت، این برنامهٔ آموزشی چهار ماه را در بر گرفت که طی آن به زنان و دختران خیاطی آموزش داده شد.
او همچنان گفت که در پایان این برنامه به اشتراک کنندگان ماشینهای خیاطی و پارچه (رخت) نیز داده شد:
"در مراسم فراغت به ارزش یک و نیم میلیون افغانی ماشینهای خیاطی به آنها داده شد، تختههای ماشین خیاطی به ارزش دوصد هزار افغانی و همچنان پارچه نیز برایشان داده شد، پس از این آنها در مناطقشان در بدل پول خیاطی میکنند و هزینهٔ زندگی روزمرهشان را فراهم میکنند."
نهاد خیریهٔ گلبهار چند سال پیش توسط یک تاجر افغان که به افغانهای فقیر در ولایات مختلف افغانستان کمک میکند، تاسیس شد.
مسئولان این نهاد میگویند که در یک سال گذشته حدود ۱۲۰۰ دختر از طریق این برنامه در ننگرهار و برخی ولایات دیگر افغانستان خیاطی آموزش دیده اند.