جلال آباد در شرق افغانستان به روز چهارشنبه میزبان مشاعرۀ گل نرگس بود.
این مشاعره از صبح روز چهارشنبه آغاز شد و گفته می‌شود تا ناوقت روز ادامه داشت.
داکتر لعل پاچا آزمون، استاد پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل گفت، مشاعرۀ گل نرگس برای اولین بار در سال ۱۳۸۵ به ابتکار انجمن نویسندگان و خبرنگاران شرق برگزار شد.
ننگرهار همه ساله میزبان مشاعرۀ دیگری به نام گل نارنج نیز می‌باشد.
آقای آزمون می‌گوید، عمر گل نرگس و گل نارنج بسیار کوتاه است و هر دو در یک فصل می‌رویند و به همین دلیل نویسندگان و شاعران تصمیم گرفتند که از گل نرگس هم مانند همانند گل نارنج تجلیل کنند:
"نرگس بخاطری به او می‌گویند که خودشیفتگی در آن موجود است و شاعران به آن بسیار اشاره کرده اند و دیگر اینکه نرگس افسانه‌ای در ادبیات است، حالا نویسندگان و شاعران تصمیم گرفتند این گل نرگس شامل شعر بسازند و این مشاعره عنعنوی برگزار شود."
آقای آزمون می‌افزاید، در سال‌های گذشته در مشاعرۀ گل نرگس موسیقی هم نواخته می‌شد.
اما ممکن است امسال موسیقی نداشته باشند، زیرا طالبان موسیقی را در افغانستان ممنوع کرده و آن را اقدامی خلاف شریعت می نامند.
مشاعرۀ گل نرگس امسال نه تنها با این تفاوت برگزار شد، بلکه شرکت کنندگان از تفاوت‌های دیگر هم یاد می‌کنند.
اجمل جنت، یکی از شرکت کنندگان این مشاعره به رادیو آزادی گفت که زنان در مشاعرۀ امسال گل نرگس شرکت نکردند:
"در این مشاعره هیچ زنی نبود و فقط مردان در آن شرکت داشتند و ترانه خوان‌های امارت اسلامی در آن شامل بود."
به گفتۀ شرکت کنندگان این مشاعره، امسال مانند سال‌های گذشته، شاعران نتوانستند آزادانه اشعار خود را بخوانند، اما اشعار انتقادی وجود نداشت و بسیاری از شاعران از کلماتی استفاده کردند که به آسانی کسی متوجه آن نشود.
قابل ذکر است که امسال این مشاعره در حالی در جلال آباد، مرکز ننگرهار برگزار می‌شود که اخیراً حکومت طالبان علاوه بر محدودیت در سایر بخش‌ها، محدودیت‌هایی را بر شعر سرودن نیز اعمال کرده است.
حکومت طالبان در نامه‌ای که از سوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر به رسانه‌ها فرستاده شده بود، اشعار مشابه به موسیقی را ممنوع کرده بود.
اما شاعران واکنش نشان دادند و گفتند که این تصمیم طالبان به معنای سانسور ادبیات است و همه اشعار مناسب و قابل خواندن با موسیقی است و به همین دلیل این فرمان را غیر قابل عملی دانستند.
