خبرنگاران موجود در داخل افغانستان می‌گویند، با آن که با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستند، اما از سوی نهادهای حمایت از خبرنگاران داخلی و بین‌المللی مورد توجه قرار نمی‌گیرند و مجبور اند که به تنهایی با مشکلات در فضای کاری‌شان مقابله کنند.
یکی از خبرنگاران که به دلایل مشکلات امنیتی نخواست نامش را در گزارش بگیریم، به رادیو آزادی گفت، خبرنگارانی که در افغانستان باقی مانده اند، با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند و هیچ کسی پرسان‌شان را نمی‌کند:
"این گونه یک نهادی در افغانستان موجود نیست که از خبرنگاران دست گیری و از حقوق‌شان پرسان کند و یا هم از آنها دفاع کند. کمیته‌ای که به نام خبرنگاران در افغانستان وجود دارد از این آگاهی ندارد که فعلاً چه تعداد خبرنگاران در افغانستان با تهدید روبه‌رو هستند، چه تعداد خبرنگاران با مشکلات اقتصادی روبه‌رو بوده و یا بیکار شده اند. به همین گونه نهادهایی که در بیرون از افغانستان هستند هم از خبرنگاران باقی مانده پرسان نمی‌کنند."
آمنه عزیزی، یک خبرنگار دیگر در داخل افغانستان نیز می‌گوید، با آن که کارکردن برای خبرنگاران دشوار شده، اما باز هم به گفتۀ او خبرنگاران مصروف کار خبرنگاری هستند.
او می‌افزاید که هرگاه رسانه‌ها و خبرنگاران از سوی نهادهای حمایت از خبرنگاران مورد توجه قرار نگیرند، روند کار برایشان در افغانستان دشوارتر خواهد شد:
"خبرنگاران افغان تلاش می‌کنند که کم از کم آزادی بیان را زنده نگهدارند، اما در کل خبرنگاران و کارمندان رسانه در افغانستان با فشارهای طالبان روبه‌رو هستند، وضعیت خبرنگاران قسمی که اینجا دیده می‌شود، بیشتر از آن خراب است، هرگاه در افغانستان وضعیت خبرنگاران به همین گونه ادامه یابد، فکر نکنم که در سال‌های آینده کسی برای کار کردن در رسانه دل خوش کند."
خبرنگاران افغان در حالی از مشکلات و عدم حمایت نهادهای حمایت از خبرنگاران در افغانستان سخن می‌گویند که به تازگی شماری از خبرنگاران افغان در کانادا نهادی را زیر نام (انجمن خبرنگاران افغان–کانادا) ایجاد کرده اند که ۲۰ خبرنگار افغان عضویت آنرا دارند.
سید مصطفی سعیدی، عضو این انجمن به رادیو آزادی گفت، هدف از ایجاد این نهاد تقویت هماهنگی میان خبرنگاران افغان مقیم در کانادا و خبرنگاران موجود در افغانستان است:
"هدف اصلی این انجمن تقویت هماهنگی میان خبرنگاران افغان که در شهرهای مختلف کانادا زندگی دارند می‌باشد تا در بخش آزادی بیان یک صدا باشند، به همین گونه عدالت خواهی برای خبرنگاران می‌باشد در شرایط بد امنیتی و حالت بحرانی در افغانستان زندگی دارند."
آقای سعیدی با اشاره به مشکلات موجود در افغانستان گفت که مسئولیت همه به ویژه خبرنگاران است که اجازه ندهند تا چراغ آزادی بیان در افغانستان خاموش شود.
پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در اواسط ماه آگست سال ۲۰۲۱ میلادی در افغانستان صدها خبرنگار افغانستان را ترک کردند و بیشتر رسانه‌ها بسته شدند، اما پس از گذشت یک سال شماری از خبرنگاران در امریکا، کانادا و تعدادی از کشورهای اروپایی دوباره فعالیت‌های رسانه‌یی خود را آغاز کردند، تا جایی که برخی فعالان رسانه‌ای با استفاده از روابط و امکانات دست داشتۀ خود رسانه‌های صوتی، تصویری و چاپی را ایجاد کردند.
