مسئولان رسانه های محلی در پروان می گویند که از ۱۴ رسانه فعال و پر بیننده و شنونده دراین ولایت تنها ۴ آن فعال باقیمانده و ده رسانه٬ یکی پی دیگری به کار خود پایان داده اند.
توقف کار این رسانه ها منجر گردیده است که کارمندان این رسانه ها بیکار شوند و سرنوشت شان هم مبهم بماند.
شفیق نوری چندین سال در یک رادیوی محلی در ولایت پروان کار می کرد، اما پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در بیش از ده ماه گذشته بیکار شده است.
او می گوید که تنها نان آور خانواده اش است و برای تامین مخارج خانواده مجبور شده که از دکانداران محلی قرض بگیرد. او به ادامه افزود:
"نشرات رادیو متوقف شد و در این مدت بسیار روزهای دشوار زندگی را سپری کرده ام و سپری می کنم. در خانه کرایی زنده گی می کنم. شش اولاد دارم. تنها نان آور خانه هستم .فعلا هم از دکانداران و از کسانی دیگر قرض دار هستم، مصارف خود را با قرض گرفتن تامین می کنم. نمی فهمم چه کار کنم."
پیش از بازگشت طالبان به قدرت، چهارده رسانه خصوصی به شمول شش رادیو و دو تلویزیون در ولایت پروان فعالیت می کرد.
پیش از بازگشت طالبان به قدرت، چهارده رسانه خصوصی به شمول شش رادیو و دو تلویزیون در ولایت پروان فعالیت می کرد.
اما برخی از مسئولان رسانه های محلی می گویند که حال تنها چهار رادیو فعال اند.
عبدالباعث محمدی مدیر مسئول یک رسانه محلی در پروان می گوید که در تلویزیون و رادیوی آنان ۳۵ نفر کار می کردند. اما همه آنان بیکار شده اند. او به رادیو آزادی بیشتر گفت:
"در حدود نه ماه می شود که نشرات رادیو تلویزیون ما متوقف است. قبل از اینکه نظام جمهوریت سقوط کند در هر دو رسانه یعنی رادیو و تلویزیون در حدود ۳۵ نفر جوانان مشغول کار رسانه ای بودند که متاسفانه همه وظایف خود را از دست دادند. بنابر توقف نشرات این رسانه در بی سرنوشتی کامل به سر می برند. یک تعداد از خبرنگاران خارج از کشور رفتند و آنها هم در بی سرنوشتی به سر می برند."
برخی از مسئولان رسانه ای در پروان می گویند که عوامل گوناگون از جمله مشکل اقتصادی و نیز محدودیت های وضع شده از سوی طالبان بر رسانه ها و خبرنگاران باعث تعطیل رسانه های خصوصی در این ولایت شده است.
رسانه های محلی در پروان علاقمندان زیادی داشت٬ اما حالا بسیاری از رسانه های این ولایت این برای علاقمندان شان برنامه تولید نمی کنند
پیش از این وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان با فرستادن توصیه نامه به رسانه ها محدودیت هایی را بر نشرات آنها وضع کردند.
یکی از موارد محدودیت ٬منع نشر موسیقی است که پیش از برگشت طالبان به قدرت٬ بازار مهم رادیو ها برای مخاطبان شان نشرموسیقی و برنامه هایی که درآن صدای زن بود اما٬ این هردو ازسوی طالبان ممنوع اعلان شد.
این اقدام واکنش برانگیز شد.اما پسانتر ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان به رادیو آزادی گفت که آن دستور تنها در حد یک سفارش بوده و اینکه عملی کردنش اجباری نیست.
توقف کار بخش کلان از رسانه های محلی در پروان از لحاظ اطلاع رسانی هم بر زندگی مردم عادی تاثیر گذاشته است.
ذکی احمد باشنده شهر چاریکار مرکز ولایت پروان است. او به رادیو آزادی می گوید توقف کار برخی از رسانه های محلی مثل تلویزیون ها مردم را از دریافت اطلاعات تاثیرگذار بر زندگی روزمره شان بی بهره کرده است.
"رسانه ها اهمیت ویژه و خاصی در بین ما مردم دارد. چون از همین طریق ما می توانیم که از تحولات، اخبار افغانستان، منطقه و جهان آگاهی پیدا کنیم. رسانه ها نقش ویژه ای در زندگى ما مردم دارد. حالا که بعضی رسانه ها در ولایت پروان و سطح کشور مسدود شده است بر زندگی مردم تاثیرات خود را دارد. در گذشته از آن مستفید می شدند، اما حالا نمی شوند."
برخی از نهادهای مدافع حقوق رسانه ها در افغانستان از جامعهٔ جهانی و نهاد های جهانی پشتیبان رسانه ها میخواهند که در این زمینه توجه کنند تا از یکسو به وضعیت خبرنگاران رسیدگی شود و از سوی دیگر آزادی بیان که در ۲۰ سال گذشته یک دستآورد مهم افغانستان پنداشته می شد، از بین نرود.