شکایت و نگرانی از بی‌سرنوشتی برخی پناه‌جویان انتقال شدۀ افغان به پاکستان و البانیا

شماری از افغانانی‌که در کمپی در آلبانیا اند

شماری از افغانانی‌که در آلبانیا و پاکستان به سر می‌برند می‌گویند، تأخیر در پرونده‌های مهاجرت‌شان آنان را نگران کرده و از انتظار چندین ماه برای دریافت ویزای کشور مقصود خسته شده‌اند.

آنان به رادیو آزادی می‌گویند، کشورهای پناه‌جو پذیر باید مانند پناه‌جویان اوکراین به پرونده‌های افغانان نیز توجه کنند.

یک تن از وکیلان زن که به علت حساسیت موضوع نمی‌خواهد هویت‌اش فاش شود، هشت ماه پیش با خانواده‌اش در روند ‌تخلیه به آلبانیا انتقال یافت.

او می‌گوید، قرار بود به امریکا برده شود، اما به‌خاطر حجم زیاد پرونده‌های پناه‌جویی او و خانواده‌اش به کانادا معرفی شدند.

به‌گفتهٔ او تا حال، پرونده‌اش هیچ پیشرفتی نداشته است.

این خانم می‌افزاید: "ما اولین کسانی بودیم که در آلبانیا آمده بودیم و کسانی‌که همرای ما آمده بودن انتقال داده شدند، دیگران که این‌جا مانده اکثر کارمندان دولت، وکیلان هستند، خانم‌های که سرپرست خانواده هستند، یک هم‌شهری وقتی‌که از کنار ما می‌روند در ضمن از این‌که ما خوشحال می‌شویم که آنان می‌روند، جای به جای می‌شوند، به یک‌جای می‌رسند، تعیین سرنوشت می‌شوند، ولی از این که سرنوشت ما معلوم نیست و تا چه زمانی این‌جا خواهیم ماند؟ جریان از چی قرار است؟ وضعیت برای ما معلوم نیست این واقعن ما را رنج می‌دهد."

کمپی برای افغان‌ها در البانیا

بانوی دیگری‌که داکتر است و او نیز نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود داستان مشابهٔ دارد.

او می‌گوید، جهان نباید بین مهاجران اوکراین و افغان تفاوت قایل شود: "چندین هزار کیس اوکراین را توانستند پروسس کنند بدون چون و چرا و هر روز پرواز ها چارتر می‌شود، اما در بارهٔ کیس خود ما افغان‌ها هیچ اپدیتی برای ما داده نمی‌شود، چرا این تفاوت و دو بینه‌گی بین مهاجران افغان و اکراین وجود دارد؟ فامیل‌های که طفل دارند طفل‌های شان از درس ماندند، جوانان همه‌شان تکلیف روحی‌برای‌شان ایجاد شده، چون همه‌گی از بی‌سرنوشتی رنج می‌برند."

به گفتهٔ این پناهجویان، بی‌سرنوشتی در کمپ‌ها آنان را به بیماری‌های روحی مبتلا کرده‌است.

راحله تلاش از فعالان حقوق زن که چالش‌های امنیتی باعث شد افغانستان را ترک کند و به پاکستان برود، می‌گوید سفارت‌خانه‌ها بیشتر پناه‌جویان افغان را به بهانه‌هایی رد می‌کنند.

خانم تلاش افزود: "خودم انترویو دادیم سفارت اسپانیا، اما متأسفانه رد کردند. ۱۰ یا ۱۵ نفری را که می‌شناسم انترویوهای‌شان را به دلیل خیلی بی‌منطق رد کردند که چرا تهدیدنامهٔ مستقیم از طالب ندارید، وقت ملاقات داده نمی‌شود که داده شود کیس‌ها رد می‌شود، کرایه خانه و مواد خوراکی خیلی قیمت است، گرما به اندازهٔ اخیر زیاد شده مریضی‌های گونه‌گون هم است واقعاً برای من سخت است."

راحله تلاش یک فعال حقوق زن

با آغاز تجاوز روسیه بر اوکراین کشورهای مهاجر پذیر، پناه‌جویان اوکراین را در اولویت کار خود قرار داده‌اند، موضوعی‌که از سوی نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد نقد شده‌است.

پس از حاکمیت طالبان بر افغانستان هزاران افغان به‌شمول افراد بلندپایۀ دولتی، خبرنگاران، فعالان حقوق زن و فعالان مدنی به دلیل تهدیدات امنیتی افغانستان را ترک کردند.

اکنون شمار زیادی در کشورهای سوم منتظر انتقال به کشورهای مقصود هستند.

پیش از این وزارت خارجۀ امریکا گفته بود که روند تخلیۀ کسانی‌که با دولت امریکا در افغانستان همکار بوده اند، جریان خواهد داشت.