بسته شدن یگانه شفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد در ولایت بادغیس، بر زندگی هزاران معتاد در این ولایت تاثیر گذاشته است.
به گفته داکتران در این شفاخانه، شمار معتادان به مواد مخدر در بادغیس به بیش از سه هزار و پنجصد تن میرسید که پنجصد تن شان زنان و بیشتر از صد تن هم کودکان هستند.
با قطع کمک های جهانی به افغانستان، بیشتر از هشت ماه میشود که شفاخانۀ تداوی معتادان در بادغیس غیر فعال شده است.
در ولایت بادغیس هزاران معتاد از روند تداوی محروم مانده اند.
داکتر امین الله متین مسئول این شفاخانه میگوید که در حال حاضر حتی یک معتاد در بادغیس زیر تداوی نیست، او به رادیو آزادی میگوید که فعلآ هیچ برنامه ای برای باز گشایی شفاخانه وجود ندارد.
" متاسفانه فعالیت داخل بستر شفاخانه از مدتی به این سو به خاطر عدم رسیدن تخصیص مصارفات معطل شده است. هر وقتی که تخصیص مصارفات مواصلت ورزید ما میتوانیم که تمام بسترهای شفاخانه را پر نموده و فعالیت داخل بستر را شروع نماییم."
مسئولان صحی درغرب افغانستان میگویند؛ شفاخانه بیست بستر ترک اعتیاد در قلعه نو مرکز ولایت بادغیس به کمک مالی ایالات متحده امریکا درسال ۱۳۹۵ شمسي به فعالیت آغاز کرد.
به گفته امین الله متین مسئول این شفاخانه، تا قبل از سقوط حکومت پیشین نزدیک به یک هزار معتاد مواد مخدر در این مرکز تداوی شدند.
عکس: تعدادی از معتادین مواد مخدر در ولایت فراه که تحت درمان قرار گرفته اند
زمری حصین یکی از داکتران محلی است که چند سال در زمینه تداوی معتادان در ولایت هرات تجربه دارد.
او هشدار میدهد که نبود مرکز ترک اعتیاد و رها کردن معتادان به حال خودشان، به معنای انداختن شان در دام مرگ است: " در صورتی که این مراکز باز نشود، معتادان مواد مخدر از تاثیر نرسیدن مواد مخدر و تداوی درست و حسابی، احتمال آن است که در معرض خطر مرگ قرار بگیرند. "
اگر سری به کوچه بازار های شهر بادغیس بزنیم٬ با تعداد زیادی از جوانان معتاد بر میخوریم. بسم الله ۳۰ سال قبل زمانی که برای کار به ایران رفته بود، به هیروئین معتاد شد.
او به رادیو آزادی میگوید، بسته شدن شفاخانه تداوی معتادان امیدهایش را به خاک یکسان کرده است:
"ما همه آرزو داریم که تداوی شویم. همه بچه های فهمیده هستند و حتی جوانانی هستند که پوهنتون خوانده اند. کسی پیدا نمیشود که دست خود را بر سر ما بکشد و بگوید که برادرم بیایید که شما را تداوی کنم."
عکس آرشیف : جوانان معتاد مواد مخدر
غلام مصطفی ۳۲ ساله یکی دیگر از معتادان است، او از سختی های زندگی در قلعه نو مرکز ولایت بادغیس میگوید: " فعلا خیلی سر درد هستم و ما معتادان در کنار جاده ها، داخل قبرستان ها و در دشت ها زندگی میکنیم، خار و خاشه و ضایعات را از داخل شهر جمع می کنیم و می فروشیم. "
اندکی پس از بازگشت طالبان به قدرت، در بیش از هشت ماه گذشته، حکومت طالبان هزاران معتاد مواد مخدر را در ولایت های مختلف از جمله هرات، فراه و نیمروز زندانی کرده اند تا اعتیاد را ترک کنند؛ ولی معتادان در بادغیس شامل این برنامه طالبان نیستند، اما برخی ازداکتران زندانی ساختن معتادان برای ترک اعیتاد را موثر نمیدانند.
گزارش: شاهپور صابر