رئیس کل کمیته بینالمللی صلیب سرخ، از نهادها و سازمانهای کمکرسان بشری خواسته تا برای جلوگیری از فروپاشی نظام اقتصادی و خدمات در افغانستان باید گامهای بیدرنگ بردارند.
او به نگرانیها در مورد بحران بشری افغانستان پرداخته و خواستار رسیدگی جهان به بحران اقتصادی، صحی و انسانی در افغانستان شدهاست.
رابرت ماردینی که در یک سفر شش روزه با شمار دیگر مسئولان این کمیته به روز دوشنبه هفتۀ گذشته وارد کابل شده بود، روز شنبه سفرش را در افغانستان پایان داد و در حساب تویتر خود نوشته که اوضاع در افغانستان ناروشن است و این کمیته در چنین شرایطی همچنان در کنار مردم افغانستان میایستد.
او در حساب تویتر خود افزوده که "پیام ما به کمک کنندهگان این است که برای تقویت اقتصاد و جلوگیری از فروپاشی خدمات عمومی اکنون اقدام لازم است".
او در ادامه نوشته که کمیتۀ جهانی صلیب سرخ در چنین شرایط ناروشن همچنان در کنار مردم افغانستان خواهند ماند.
همزمان با دفتر کمیته صلیب سرخ در افغانستان در اعلامیهی که به رسانهها فرستاده از زبان این مقام بلندپایه نگاشته که بحران بانکی و پول نقد نظام صحی افغانستان را متأثر کردهاست.
در این اعلامیه آمده است که مرکزهای صحی توان پرداخت معاشهای کارمندان را ندارد. امبولانسها فعالیت کرده نمیتوانند، بیماران غذا ندارند و داروی کافی وجود ندارد.
در بخشی از این اعلامیه آمده که کمیته جهانی صلیب سرخ گامهای بیدرنگی را از طریق پروژۀ حمایت از شفاخانهها روی دست گرفته است تا نظام خدمات بهداشتی بیشتر از این آسیب نبیند.
نهادهای کمکرسان بهشمول سازمان ملل علتهای گسترش دامنۀ فقر را در افغانستان پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان، منجمد شدن داراییهای بانک مرکزی افغانستان، برهم خوردن نظام بانکی و داد ستد و نیز تغییرات اقلیمی و خشکسالیهای پیهم گفته اند.
بر بنیاد آمارهای سازمان ملل اکنون در حدود ۲۴ میلیون جمعیت افغانستان به کمکهای بیدرنگ انسانی نیاز دارند.
نادیه باشندۀ کابل میگوید، با بحران اقتصادی پیش آمده بسیاریها به کمک نیاز دارند، اما کم از کم خودش و نزدیکانش گواه این نبوده اند که کمکی دریافت کنند.
نادیه میگوید: "کمکهایی که از سوی سره میاشت یا هر نهاد دیگری به مردم صورت میگیرد واقعاً ندیدیم این کمکها به افراد نیازمند برسد، مردم که نیاز دارند و در اوج فقر هستند. اگر واقعاً این کمکها برای مردم است باید شفاف و بهگونه عادلانه برای همه نیازمندان یکسان رسانیده شود."
اما پیش از این شماری از نهادهای کمکرسان این ادعاها را رد میکنند و میگویند شمار زیاد نیازمندان سبب شده به برخیها دیرتر رسیدهگی شود.
با این حال رسیدهگی به این گونه نیازمندان به اولویتهای نهادهای جهانی کمکرسان در افغانستان مبدل شدهاست.