میل آنلاین: روز جمعه به دفتر یوناما در هرات حمله شد

شماری از روزنامه‌های جهان

  • میل آنلاین

نشریه میل آنلاین در مطلبی در شمارۀ اخیرش به درگیری میان نیروهای دولتی و طالبان در هرات تمرکز کرده است.

در آغاز مطلب می‌خوانیم که پیش از درگیری دیروز، به دفتر هیئت معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) روز جمعه در هرات حمله شد و یک محافظ این دفتر کشته شد.

دفتر ریاست جمهوری افغانستان، ایالات متحده و ملل متحد این حمله را نکوهش کرده اند.

در مطلب میل آنلاین آمده که حمله به دفتر یوناما در هرات در حالی صورت می‌گیرد که به گفتۀ نویسندۀ مطلب، طالبان تعهد کرده بودند که بالای دپلوماتان خارجی حمله نمی‌کنند.

ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان در تویتر نوشته است که دفتر یوناما در نزدیک ساحۀ جنگی قرار دارد و ممکن هنگام جنگ و آتش باری متقابل به محافظان آن آسیب رسیده باشد.

او افزوده که با رسیدن طالبان به این ساحه، دفتر یوناما مصون شد.

میل آنلاین نوشته است که طالبان به دنبال آغاز روند خروج کامل نیروهای امریکا و دیگر اعضای ناتو از افغانستان در اول ماه می، حمله‌های خود را افزایش داده اند.

در مطلب همچنان می‌خوانیم که طالبان در ولایت‌های مختلف به‌شمول هرات چندین ولسوالی و گذرگاه‌های مرزی هرات – ترکمنستان و هرات – ایران را تصرف کرده اند.

  • نیویارک تایمز

روزنامۀ نیویارک تایمز در شمارۀ دیروزش مطلبی را در بارۀ کوچیدن افغان‌ها بر اثر جنگ نشر کرده است.

به گفتۀ ملل متحد، دست کم ۳۰ هزار افغان هرهفته مجبور به ترک مناطق شان می‌شوند.

در آغاز مطلب به قصۀ زندگی یک افغان به نام حاجی سخی پرداخته شده است.

روزنامه می‌نویسد که بیش از دو دهه قبل، طالبان دو زن را در همسایگی این مرد از خانه بیرون کردند و آنها را در پیاده رَو، شلاق زدند.

سه دختر کوچک حاجی سخی با تماشای این صحنه ترسیدند و خانوادۀ او سپس به پاکستان کوچید و ده سال بعد از سقوط رژیم طالبان به افغانستان بازگشت.

اکنون که از پیشروی طالبان در برخی مناطق سخن زده می‌شود، حاجی سخی ۶۸ ساله از برگشت احتمالی زمانِ ترسناکِ که قبلاً تجربه کرده است هراس دارد.

این مرد همراه با همسر، یک پسر و سه دخترش برای گرفتن ویزۀ ترکیه اخیراً درخواست کرده است.

او گفته که نگرانیش این نیست که همه چیز را از دست می‌دهد بلکه نگرانی دارد که هر چیز را از صفر شروع خواهد کرد.

در مطلب نیویارک تایمز آمده که همزمان با تشدید جنگ در افغانستان، بسیاری افغان‌ها مجبور شده اند که از مناطق شان بی‌جا شوند و در کمپ‌های موقتی، خانه‌های دوستان و دیگر مکان‌ها به‌سر برند.

برخی از آنها تلاش می‌کنند که با گرفتن ویزه، افغانستان را ترک کنند.