- دیلی بیست
روزنامۀ دیلی بیست می‌نویسد، مأموریت ادارۀ جوبایدن رئیس جمهور ایالات متحده در زمینۀ دستیابی به توافق صلح به میانجیگری امریکا تا اول ماه می، با ناکامی رو به رو است.
بر اساس توافقنامۀ ۲۹ فبروری سال ۲۰۲۰ میان امریکا و طالبان، تمامی نیروهای امریکایی تا اول ماه می سال روان باید افغانستان را ترک کنند. اما شرط آن است که طالبان به وعده‌های مبارزه با تروریزم وفا کرده باشند.
روزنامه به نقل از نمایندگان طالبان و حکومت افغانستان نوشته که تلاش‌های اخیر صلح در حال ناکام شدن است.
به تازگی، ادم اسمیت رئیس کمیتۀ نظامی مجلس نمایندگان امریکا گفته که ادارۀ بایدن می خواهد گزینه حفظ نیروهای مبارزه با تروریزم را در افغانستان بررسی کند.
در مطلب همچنان می‌خوانیم که گفتگو‌های صلح با بن بست رو به رو شده و خشونت در افغانستان افزایش یافته است، بنابرین مقام‌های افغان به این باور اند که ادارۀ بایدن به جای معاملۀ بد از خروج نیروهای امریکایی دست خواهد کشید.
روزنامه در ادامه با استناد بر منابع نیروهای امریکایی در افغانستان نوشته که هنوز به آنها گفته نشده که کی از این کشور بیرون خواهند شد.
یکی از این منابع به شرط ذکر نشدن نامش به دیلی بیست گفته که در انتظار تصمیم قصر سفید اند.
به گفتۀ منبع تا آن زمان نیروهای امریکایی در افغانستان باقی خواهند ماند.
- نیویارکر
مجلۀ نیویارکر می‌نویسد که جوبایدن با انتخاب سخت رو به رو است و آن اینکه آیا نیروهای امریکایی را تا اول ماه می از افغانستان بیرون کند یا نه.
مجله می‌نویسد که بایدن یک دهه پیش زمانیکه معاون رئیس جمهور امریکا بود وعده کرده بود که روند خروج نیروهای امریکایی را از افغانستان در جولای ۲۰۱۱ آغاز می‌کنند و تمام نیروها را بیرون خواهند کرد.
مجله در ادامه می‌نویسد که پُشت کردن به افغانستان بسیار آسان نخواهد بود جایی که به گفتۀ مقاله نویس، امریکا بیش از یک تریلیون دالر مصرف کرده و اهداف طولانی ترین جنگش را به دست نیاورده است.
در مطلب همچنان می‌خوانیم که ایالات متحده با رو آوردن به قدرت‌های منطقه ای چین، پاکستان، ایران،هند، ترکیه و روسیه، دیپلوماسی را در ماه روان گسترش داد تا یک راه واحد به جلو به میان آید.
مسکو هفتۀ گذشته میزبان نشستی در بارۀ صلح افغانستان بود و قرار است نشستی دیگر به میزبانی ترکیه در اوائل ماه اپریل برگزار شود.
نیویارکر می‌نویسد که نشست ترکیه برای رسیدن به یک توافق، شاید چند روز ادامه یابد، اما به باور نویسنده، اتکا به کشور‌های دیگر نتایج متفاوتی خواهد داشت.