امروز ۲۱ سپتمبر مصادف است با روز جهانی صلح.
افغانستان کشوری که از سالها بدین‌سو در آتش جنگ میسوزد و رسیدن به صلح به یکی از آرمانهای مهم افغانها مبدل شده‌است.
نظریات مردم در مورد صلح و تلاشهای انجام شده در این زمینه چگونه است، آیا تلاشهای حکومت افغانستان بخاطر تأمین صلح کافی بوده و آیا این تلاشها نتیجه ملموسی در قبال خواهد داشت؟
در نتیجۀ چندین دهه جنگ در این کشور میلیونها تن کشته، زخمی و یا هم مهاجر و آواره شدند و در حال حاضر در فقر و تنگدستی به سر میبرند.
هزاران زن بیوه شدند، هزاران کودک یتیم و هزاران مادر و پدر فرزندان‌شان را از دست دادند.
Your browser doesn’t support HTML5
درد دل حوا یک خانم رنج دیده افغان
صحبتهای حوا زنی بیوۀ که دو پسر و شوهرش را در جنگها از دست دادهاست می‌گوید:
"جنگها ما را برباد کرد، خانه ما خراب شد اعضای خانواده‌ام شهید شدند یک پسرم را از دست دادم بعد از آن پسر دومم را از دست دادم حالا صلح میخواهم و خداوند جوانان دیگر را از مرگ نجات دهد."
بیرون از خانۀ حوا در کوچههای شهر کابل نیز مردم خواهان صلح هستند آنها میخواهند در فضای امن زندهگی نمایند.
حبیب و امین‌الله در این مورد میگویند:
"از ۲ سالگی تا حالی که ریش سفید شدم عمر ما در جنگ گذشت. من که این حالت را میبینم این شرایط را میبینم تصور نمیکنم که تا ۲۰ سال دیگر در افغانستان صلح برقرار شود."
در افغانستان با وجود جنگ و نا امنی این روز به امید اینکه روزی در این کشور نیز صلح تأمین گردد تجلیل میگردد.
از سال ۱۹۸۲ میلادی به اینسو از ۲۱ سپتمبر به صفت روز جهانی صلح در تمام جهان بزرگداشت می‌شود و سازمان ملل‌متحد در سال ۱۹۸۱ این روز را به حیث روز جهانی صلح پذیرفتهاست.
علاوه بر مردم عام شماری از کارشناسان سیاسی نیز بدین باور اند که اگر رهبران حکومت با همبستگی کامل بخاطر آوردن صلح تلاش نمایند صلح در این کشور تأمین می‌شود.
یوسف همت یک‌تن از این کارشناسان در صحبت با رادیو آزادی گفت:
" اتحاد ناقص رهبران حکومت سبب شده تا صلح در کشور تأمین نگردد بخاطریکه آنها بخاطر صلح کار نکرده و به صلح عقیده هم ندارند، اگر کسی داشته باشد یک تعداد مخالفت هم دارند."
حکومت افغانستان از چندین سال بدین‌سو بخاطر آوردن صلح در کشور تلاشها را آغاز کرده و همواره از مخالفان مسلح دولت خواسته‌است که به قانون اساسی این کشور احترام گذاشته با پروسه صلح بپیوندند.
مخالفان مسلح دولت بخصوص طالبان مسلح همواره به این خواستها پاسخ منفی داده و به جنگ و خشونت متوصل شدهاند.
اعضای شورای عالی صلح در ولایات مختلف با تهدید مواجه بوده و حتی برخی آنها کشته و یا هم زخمی شدهاند.
کشته شدن برهان‌الدین ربانی رئیس پیشین شورای عالی صلح یکی از نمونههای بارز در این مورد است.
شورای عالی صلح افغانستان می‌گوید، صلح یک پروژه نه بلکه یک پروسه است و به زمان نیاز دارد.
از ۲۱ سپتمبر روز جهانی صلح در افغانستان در حالی بزرگداشت می‌شود که در شماری از ولایات این کشور درگیری شدید میان نیروهای امنیتی افغان و مخالفین مسلح جریان دارد.
امین‌الدین مظفری سخنگوی و منشی این شورا در صحبت با رادیو آزادی گفت، چنین نیست که تلاشهای صلح نتیجه نداشته بلکه پروسه صلح مؤفق بوده و بسوی کامیابی روان است.
وی افزود:
"صلح یک پروژه نه بلکه یک پروسه است و به زمان نیاز دارد صلح نتیجه داده و در آینده نزدیک موافقتنامه صلح با حزب اسلامی امضا میگردد اما از سوی دیگر ممانعتها هم در برابر پروسه صلح وجود دارد."
این در حالیست که قرار است فردا توافقنامه صلح با حزب اسلامی امضا شود.
این خشونتها تلفات و خساراتی هنگفت به مردم عام وارد کرده و آنان تأکید دارند که بخاطر تأمین صلح باید تلاشهای بیشتر و جدی‌تر شود تا در این کشور نیز روز جهانی صلح در فضای امن و صلح تجلیل شود.
گزارش: فرشته ندا