بیجا شده‌های داخلی هنوز هم نیازمند کمک‌های بین‌المللی هستند

برخی از خانواده‌های افغان که در اثر جنگ‌های داخلی از مناطق مختلف کشور بیجا شده‌اند می‌گویند، حکومت و موسسات کمک رسان به بهبود زندگی آنان توجه نمی‌کنند.

چهار راهی قمبر یکی از مناطق شهر کابل است که در آنجا خانواده‌های بیجا شده به دلیل جنگ از هلمند در وضعیت ناگواری به سر می‌برند.

کشمشه مادر یکی از این خانواده‌ها روز سه شنبه در صحبت با رادیو آزادی خواست‌اش را چنین مطرح کرد:

"ما چه کنیم؟ به کدام راه برویم؟ غم ما را بخورند که یک سرپناه پیدا کنیم یا یک جای بدهند. ما از جنگ‌ها فرار کرده اینجا آمدیم، اینجا هم کسی صدای ما را نمی‌شنود، از هر دو طرف زیر فشار هستیم، آخر کجا برویم؟ اول به خدا دوم به امید شما آمدیم که ما را کمک کنید."

عجب گل یکی از کودکان این خانواده نیز می‌گوید، زمانیکه می‌بیند دیگر کودکان به مکتب می‌روند، بسیار متاثر می‌شود.

وی گفت:

"ما از هلمند آمده ایم در هلمند جنگ جریان دارد، برای ما مکتب اعمار کنند، ما در هلمند نه مکتب داریم نه خانه همه در جنگ ویران شدند."

به اساس معلومات سازمان عفو بین‌الملل، شمار بیجا شده‌ها در سه سال گذشته در افغانستان از پنجصد هزار به یک میلیون و دوصد هزار تن رسیده یعنی در مقایسه با سه سال قبل، دو برابر افزایش یافته است.

این سازمان، دلیل افزایش بیجا شدگان در افغانستان را جنگ‌های جاری در این کشور عنوان کرده‌است.

چمپا پتیل مسئول بخش آسیایی جنوبی سازمان عفو بین‌الملل روز سه شنبه در کابل به خبرنگاران گفت که حکومت افغانستان و جامعه جهانی نتوانسته اند که پالیسی ملی را که برای بیجا شدگان در سال ۲۰۱۴ میلادی ترتیب شده بود عملی کنند.

وی گفت:

"بخش اول نبود آگاهی عامه است، مردم باید در مورد این پالیسی بدانند تا یک حدی پیشرفت نمایند. دوم موجودیت خلاء‌ها در بخش تخنیکی است، به این معنی که اگر پول موجود هم باشد، بازهم باید بدانیم تا چطور برنامه کمکی را بهبود بخشیده این پول را بفرستیم. بخش اخیر دخیل بودن جهانیان است."

به گفته مقامات وزارت مهاجرین و عودت کنندگان بیشتر رقم بیجاه شده‌ها در ولایات هلمند، ننگرهار، کندز و بغلان به ثبت رسیده‌است.

حفیظ احمد میاخیل مسئول مطبوعاتی این وزارت می‌گوید که به دلیل نبود بودجه و ظرفیت‌ها نتوانستند تا پالیسی ملی برای بیجا شدگان را بگونه درست تطبیق کنند.

اما وی در زمینه به مسئولیت‌های جامعه جهانی نیز اشاره کرده گفت:

"البته تطبیق این پالسی تنها مربوط وزارت امور مهاجرین و عودت کنندگان نمی‌شود، پس برای تطبیق و اجراء ساختن این پالیسی اداره‌های ملی و بین‌المللی مسئولیت‌ها و وظایف مشخص خود را دارند، اما تمام مسئولیت‌های آنها بشکل درست آن عملی نشده‌است، حتی برخی وزارت‌ها و نهاد‌ها نمی‌دانند که در قبال عودت کنندگان به اساس این پالیسی چه مسئولیت‌های را دارند."

سازمان عفو بین‌الملل از حکومت و جامعه جهانی می‌خواهد تا به پالیسی ملی برای بیجا شدگان اولویت داده و برای عملی شدن آن بودجه اختصاص دهد.

مسئولان این سازمان هشدار می‌دهد که این کار باید هرچه زودتر انجام شود در غیر آن به باور آنان افغانستان از این ناحیه با مشکلات ناگواری مواجه خواهد شد.

گزارش: آرزو غیاثی

یک بی‌جا شدۀ داخلی: ما را ناامیدی به اینجا کشانیده‌است

​