اوچا روز پنج‌شنبه، ۱۱ ماه دلو، در شبکۀ ایکس، تویتر سابق، در این مورد ابراز نگرانی کرد و افزود که دلیل این وضعیت خشک شدن منابع آبی بوده‌است.
این سازمان می‌افزاید که در حال حاضر ۲۳ درصد مردم افغانستان به منابع آب غیر صحی متکی هستند.
بحران کم‌آبی در افغانستان که ناشی از خشکسالیهای مداوم، کمبود زیرساخت‌های آبی و سوء مدیریت منابع آب گفته می‌شود، جان میلیون‌ها نفر را در این کشور به خطر انداخته است.
بعضی پروژه‌ها از سوی یونیسف تطبیق شده که کافی نیست، با گذشت هر روز سطح آب در این‌جا پائین‌تر می‌شود.
حکیم‌الله، باشنده‌ی ولایت ننگرهار روز جمعه، ۱۲ ماه دلو، به رادیو آزادی گفت که با مشکلات جدی کمبود آب در منطقه‌ی شان روبه‌رو اند: «سطح آب در منطقه ما خیلی پایین آمده، چون بارنده‌گی کم است، ما حتی در ولسوالی اچین به ۱۰ درصد آب آشامیدنی سالم و معیاری دسترسی نداریم، ۹۰ درصد مردم از داشتن آب آشامیدنی صحی محروم اند، بعضی پروژه‌ها از سوی یونیسف تطبیق شده که کافی نیست، با گذشت هر روز سطح آب در این‌جا پائین‌تر می‌شود.»
مبارز، از شهر تورغندی ولایت هرات نیز به رادیو آزادی گفت که در ولایت‌های غربی افغانستان سطح آب خیلی پائین آمده است: «در سطح ولایت هرات و شهر تورغندی به خصوص در فصل تابستان مردم با مشکلات جدی کمبود آب مواجه می‌شوند، ۶۰ در صد چاه‌های که مردم حفر کرده‌اند، آب‌اش شور است و قابل استفاده نیست، هرچند سالیان پیش از سوی شوراهای همبستگی ملی، نل‌کشی شده، ولی نظر به مدیریت ضعیف، کار تمام نشد و ۴۰ در صد مردم تورغندی از تانکرها آب می‌خرند.»
از طرف شب فقط سه ساعت آب می‌آید و بس و در طول روز آب نداریم.
صبرینا، باشنده‌ی شهر کابل هم به رادیو آزادی گفت که به کمبود شدید آب مواجه اند: «ما در منزل ۵ زنده‌گی می‌کنیم، آب به پول است و میتر داریم، از طرف شب فقط سه ساعت آب می‌آید و بس و در طول روز آب نداریم، همه روزه می‌بینم که زنان و کودکان بشکه‌های خالی در دست و قطار منتظر آب نشسته اند، مردم بی‌چاره از تانکرهای که پشت خانه‌ها آب می‌آورند، به هزار مشکل آب خریداری می‌کنند.»
نجیب‌الله سدید، کارشناس مسائل آب در پیوند به این موضوع به رادیو آزادی دیگاهش را چنین شریک ساخت: «ما بیشتر سیلاب داریم تا آب‌های نارمل، به همین دلیل آب‌های سیلاب‌ها کمتر آب‌های زیرزمینی را تغذیه می‌کنند، در حقیقت ما منبع آب‌های زیرزمینی را که خیلی مهم اند برای کشور از دست می‌دهیم، سطح آب در تمام افغانستان رو به کاهش است و این روند تا سال‌های آینده شدیدتر می‌شود و بدل می‌شود به یک معضله بزرگ اجتماعی.»
دفتر هماهنگ کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد همچنان می‌افزاید که برعلاوه بحران کم‌آبی در افغانستان، ۲۸ درصد از مردم افغانستان از تشناب‌های غیر معیاری استفاده می‌کنند.
به‌گفته اوچا، در سال ۲۰۲۵ نهادهای همکارش برای ارائه خدمات صحی، آب و فاضلاب در افغانستان به ۲۶۴ میلیون دالر نیاز دارند که تا کنون ۸،۴ میلیون دالر آن را دریافت کرده‌اند.
این درحالی‌ست که اوچا پیش از این هم در گزارشی‌که روز دوشنبه ۲۰ جنوری نشر کرده بود، گفته است که بارنده‌گی ناکافی زمستان کنونی و افزایش درجه حرارت در بهار سال ۲۰۲۵، خطر کمبود آب در این کشور را بیشتر خواهد ساخت.
چندین سازمان بین‌المللی دیگر نیز همواره نگرانی‌های خود را در مورد خشک‌سالی، آلوده‌گی آب و استفاده بیش از حد از منابع آبی در افغانستان ابراز کرده و هشدار داده‌اند که ذخایر آبی این کشور در معرض خشکیدن قرار دارند.
افغانستان به‌عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها در برابر تغییرات اقلیمی به‌شمار می‌رود که در چند سال اخیر خشکسالیهای متواتر، سیلاب‌ها، تخریب خانه‌ها و زمین‌های زراعتی را تجربه کرده‌است.
کمبود آب نه‌تنها در بخش زراعت مشکل جدی در افغانستان بوده، بلکه عدم دسترسی مردم به آب آشامیدنی نیز یک معضل بزرگ در این کشور خوانده می‌شود.