دفتر حقوق بشر و شماری از باشندگان فاریاب از تلفات افراد ملکی به ویژه کودکان از اثر اصابت هاوان، حملات هوایی و ماینهای کارگزاری شده اظهار نگرانی میکنند.
در همین حال متضررین از این ناحیه میگویند توان تداوی کودکان زخمی شانرا ندارند.
شاهرخ کودک چهارده ساله است که خود را باشنده اصلی ولسوالی پشتونکوت معرفی میکند. دوماه پیش، ماین کارگزاری شده در کنار جاده، دو دستش را از او گرفت.
او گفت: "من مکتب میخواندم صنف پنچ بودم، روزهای تعطیلی میرفتم به هیزم جمع کردن همراه برادرانم وقتی که خار میکندم یک دفعه با سه برادر دیگر خود به ماین تصادم کردیم و حالا دستانم را از دست دادهام."
تنها شاهرخ نیست که در این انفجار دستانش قطع شده، زبان یک برادر دیگرش نیز در این واقعه بریده شده و حالا نمیتواند حرف بزند. در کنار آنها، نشانههای زخم در پاها و روی دو برادر دیگر شاهرخ نیز دیده میشود.
خال بیبی مادر این چهار کودک است. او میگوید تمامی دار و ندارش را هزینه تداوی اولادهایش کرده و دیگر توان مصارف معالجهای آنها را ندارد: "یک دم گرم بس شد گوشهایم بند شد وقتی که دیدیم پسرانم همه باخون آلوده شده بودند اول شاهرخ را بالا کردم و بعداً دیگرانش را، همهشان شدیداً مجروح بودند آلوده به خونشان شدم و باز منهم از هوش رفته بودم بعداً تا جایی پسرانم را تدوای کردیم اما حالا آنها نیازمند تداوی اند ما چیزی نداریم."
افزایش درگیریها در فاریاب و تلفات افراد ملکی باشندههای این ولایت را نیز نگران کرده است.
حاجی عبدالرحمن بشردوست یکی از بزرگان قومی در این مورد چنین گفت: "چندین فامیل را من با چشم سر دیدیم، مجروحان شانرا به شفاخانه بردیم اکثریتشان کودکان اند یک طفل را به شفاخانه آوردیم یک پایش را از دست داد و دیگری دو پایش را و حالا هم دیده میشود اینها زبان و دست شانرا از دست داده اند ما از این ناحیه بسیار نگران هستیم."
دفتر حقوق بشر فاریاب از افزایش تلفات کودکان در این ولایت نگران است. ذبیح الله جواد رئیس این دفتر در صحبت با رادیو آزادی گفت در سال گذشته تلفات کودکان نُه درصد افزایش یافته است.
او گفت: "۱۱۸ طفل در ولایت فاریاب در سال گذشته کشته و زخمی شدهاند از این جمله ۸۰ تن زخمی و ۳۸ تن جان باختند متاسفانه در قسمت جبران خساره و در قسمت غرامت و کمکهای بنیادی قربانیان افراد ملکی و به خصوص برای اطفال کدام برنامه بنیادی وجود ندارد."
به گفته رئیس حقوق بشر فاریاب عدم رعایت قوانین جنگ منتج به افزایش قربانی کودکان شده است. اما طرفهای درگیر جنگ هیچ یک مسئولیت حادثاتی که از افراد ملکی قربانی گرفته باشد را نمیگیرند.