نامۀ جالب یک پیلوت نظامی افغان به خانم یک نظامی امریکایی که در کابل کشته شد

نامۀ یک پیلوت نظامی افغان به خانم یک امریکایی که در افغانستان کشته شده، در رسانه‌های اجتماعی امریکا همهمه ایجاد کرده‌است.

عبدالرحمن رحمانی یک پیلوت افغان به عنوان همسر یک امریکایی کشته شده در افغانستان نامه نوشته و در آن گفته است شوهرش به او پدر خوب بود، شوهر خوب بودن و در مجموع انسان خوب بودن را آموخت.

برنت تیلر شاروال شهرک اودن در ایالت یوتای امریکا به‌تاریخ ۲۸ اکتوبر کار خود را ترک کرده و برای دور چهارم عازم افغانستان شد تا در تعلیم و تربیه سربازان امنیتی افغان سهم بگیرد.

بیشتر در این باره:

نظامی امریکایی که در کابل کشته شد شاروال شهر اوگدن امریکا بود

او که پدر هفت فرزند بود در یک مجلس در افغانستان توسط یک سرباز افغان هدف قرار گرفت که از سوی خود وی تعلیم گرفته بود.

در این حادثه عسکر حمله کننده هم توسط قوای افغان از پا درآورده شد.

رحمانی در نامه خود به همسر برنت تیلر نوشته‌است قبل از ملاقات با برنت حتی فکر هم نمی‌کرد که با مرد و زن رفتار مساویانه صورت بگیرد و از برنت آموخت که چگونه همسر خود را احترام کند و اطفال خود را مانند گنجینه پرورش بدهد.

جینی تیلر همسر برنت قبل از مراسم تدفین شوهرش اظهار داشت از این که شوهر خود را از دست داده درد عمیقی را حس می‌کند، اما از این که شوهرش به افغانستان رفته متأسف نیست.

شوهر خواهر جینی، جیرد پک نامۀ پیلوت افغان رحمانی را در تویتر مطالعه کرده و آن‌را به جینی فرستاده است.

این نامه برای جینی آنقدر جالب بود که خواهش کرد متن آن در مراسم تدفین شوهرش خوانده شود.

پک می‌گوید این نامه برای خانواده‌اش ارزش طلا را دارد و تشریح می‌کند که چرا تیلر به افغانستان رفته بود.

صدها نفر در تویتر و رسانه‌های اجتماعی امریکا بر این نامه تبصره کرده و یک افسر اردوی امریکا نوشته است این نامه را بخوانید و ببینید که چرا امریکایی‌ها در افغانستان می‌جنگند.

پک اظهار می‌دارد که این نامه به او کمک کرد تصویری بزرگتری را که برنت در افغانستان می‌دید، مشاهده کند و این دورنما تنها در جامعۀ کوچک یوتا و یا امریکا محدود نمی‌شود، بلکه موضوع بسیار بزرگتر از آن است.

رحمانی در نامۀ خود به جینی تیلر نوشته است به فرزندان خود بگوید که پدر شان یک وطندوست واقعی بود.

رحمانی سرگذشتی را از تیلر نوشته است که یک روز او با صدای بلند در تیلیفون صحبت می‌کرد و تیلر از او پرسید با کی و چرا باخشم صحبت می‌کند؟ او گفت همسرش بود و یکی از بچه‌ها سرکشی می‌کرد و همسرش از او خواست که او را با قهر تنبه کند، اما تیلر به او توصیه کرد که داد و فریاد زدن بر اطفال روحیۀ آن‌ها را می‌کشد آن‌ها به خود شخصیت قایل هستند و حقوق خود را دارند و نباید با آن‌ها با زشتی برخورد نمود و همچنان زنان شریک زنده‌گی و رفیق دایمی مردها اند و احترام به آن‌ها بسیار مهم است.

از این رو رحمانی در نامۀ خود خطاب به جیتی تیلر نوشته است.

اقرار می‌کند که قبل از ملاقات با برنت نمی‌داست چگونه از همسرش قدردانی کند و با اطفال چطور رفتار نماید و ارزش آن‌ها را بداند و برنت به او آموخت که عاشق همسرش باشد و از اطفال خود مانند گنج زنده‌گی اش محافظت نماید.