گاردین
روزنامه گاردین چاپ بریتانیا در شماره اخیرش مطلبی را به نشر رسانیده است تحت عنوان "در حالیکه شمار کشته شدگان حملۀ کابل دو چند شده، امید مذاکرات صلح هم کاهش می‌یابد."
به نوشته روزنامه، حمله روز سه شنبه که در آن ۶۴ تن کشته شدند مرگبار ترین حمله در پایتخت افغانستان در پانزده سال بود.
این حمله انتحاری که توسط یک فرد انتحاری و حداقل یک مرد مسلح صورت گرفت ضربۀ بود برای حکومت افغانستان و شاید امید کمرنگ به ختم جنگ افغانستان از راه مذاکره را، کم رنگ تر سازد.
واشنگتن پُست
واشنگتن پُست نیز در شمارۀ اخیرش مطلبی را در همین مورد به نشر رسانیده است تحت عنوان "با افزایش رقم قربانیان حملۀ کابل، ترس از بمب های قوی تر طالبان هم افزایش یافته است."
رقم بلند تلفات این حادثه نشانۀ از آن است که تندروان شاید به بمب های قوی تر دست یافته باشند.
وسعت ویرانی و شمار قربانیان این حادثه هم این نگرانی‌ها را افزایش داد که گویا طالبان حال به مواد منفجرۀ قوی تر مشابه بمب های دست یافته اند که ده سال پیش در عراق علیه نیروهای امریکایی استفاده می‌شد، موادیکه توان ویران ساختن ساختمان‌ها و کشتن صدها تن را دارد.
واشنگتن پُست می‌نویسد، در این شکی نیست که خلاء امنیتی هم موجود بوده است. در حالیکه مقامات امنیتی افغان در حال تحقیقات در مورد نحوۀ این حادثه اند آنچه تاحال معلوم شده این است که این حمله که درست یک هفته بعد از آغاز عملیات بهاری طالبان صورت گرفت، خیلی قوی و سازماندهی شده بود.
نیویارک تایمز
روزنامۀ نیویارک تایمز روی جنبۀ دیگری از حمله اخیر در کابل تمرکز نموده از امبولانس‌های نوشته است که زخمیان را به شفاخانه‌ها انتقال دادند.
به نوشته روزنامه، نخسیتن تیمی از خدمات امبولانس کابل هفت دقیقه بعد از حادثه در محل حاضر بود. آنها فوراً فهمیدند که این حمله واقعاً خطرناک بود ولی نمی‌دانستد که بدترین حمله در کابل در پانزده سال گذشته بوده است.
هر پانزده امبولانس و تمام کارمندان این مرکز به محل شتافتند، حتی مستری‌ها عقب جلو موتر نشسته و مامورین این ادارۀ خدماتی مثل نرس‌ها دست پیشی می‌کردند و زخمی‌ها را از سرک‌های آب آلود کابل گذشتانده به شفاخانه‌ها رسانیدند.
داکتر عالم عاصم به نیویارک تایمز گفته است، از بس که شمار زخمی‌ها زیاد بود، پیچ‌ها و واشل‌های دروازه‌های دو امبولانس خطا خوردند.